Εδω παπας εκει παπας

Προσφατα μια φιλη μου απο την Φιλανδια με επισκευτηκε, και σαν Μaster στη Θεολογια που εχει, ειπε να δει μερικες εκλησιες, που την προηγουμενη φορα που με επισκευτηκε δεν προλαβε.
Ετσι λοιπον πηγαμε να δουμε την εκλησια στην Μητροπολεως. Με το που μπαινουμε μεσα βλεπουμε τον πατερ, και με τα λιγα, αλλα αρκετα ελληνικα για να συννενοηθεις ξεκινησε τον διαλογο

- Καλησπερα, μπορω να κοιταζω? ειπε η Sielluni (ενταξει, τωρα στους χρονους θα κολλησουμε?)


-Παρακαλω .( ειπε ο πατερ ! και αφου κοντοσταθηκε, συνεχισε τον διαλογο του). Απο που εισαι ?


- Ειμαι απο την Φιλανδια και σπουδαζω Θεολογια!


- Εισαι Λουθηριανη?


- Ναι.. ειμαι


- Παρακαλω περαστε εξω, κλεισαμε! (φανερα δυσανασχετιμενος)


Ετσι απλα φαγαμε πορτα, και που ? στην εκκλησια, αν του λεγαμε οτι ειμαστε ορθοδοξοι (που μαλλον αυτο πρεπει να αλλαξει και να γινει ορθο-λοξοι) πολυ πιθανον να καθομασταν.
Δεν ξερω τι καταλαβε ο πατερ, αλλα απο οτι ξερω, μονο αγαπη και συμπονια δεν ηταν αυτο. Απο οσο ξερω στα θρησκευτικα τουλαχιστον αυτο διδαξε ο Ιησους, και ποσο μαλλον στα ατομα που θεωρουνται ατομα του Θεου και κατα επεκταση του Λογου Του.
Μετα απο συζητηση με την Sielluni (χαιδευτικα) ο πατερ μας εκανε ban kick απο τα chat της εκκλησιας γιατι θεωρουσε οτι ειμασταν αιρετικοι. Και αυτο φαινετε ειναι πολυ κακο, γιατι εμεις εχουμε μαγικες ιδιοτητες (οπως ολοι οι αιρετικοι αλλωστε) και θα μεταμορφωναμε την εκκλησια σε κολοκυθα και τον πατερ σε ποντικι...


Ηταν παρασκευη οταν συγχωρεθηκε ο πατερας της φιλης μου.
O Πατερ που θα ερχονταν να τον διαβασει ηρθε, και μεσα σε ενα λεπτο βγηκε εξω. Απορησαν ολοι, και αναρωτιομασταν αν τον διαβασε η οχι. Η σωστη απαντηση ειναι οχι, και αυτο γιατι ο πατερ αστραπη (ετσι θα τον λεμε τωρα) ζητησε κατι χαρτια απο της δημοσιες υπηρεσιες της οποιες ανηκε ο απεβιωσας . Του εξηγησαμε, οτι αυτο που ζηταει ειναι αδυνατο, γιατι οι δημοσιες υπηρεσιες ειναι κλειστες το Σαββατο ( θελει εξαλου πολυ μυαλο να το καταλαβεις αυτο) και ειναι λογικο αδυνατο να ζητησει αυτο που θελει, επισης του ειπαμε οτι αν θελει να του τα παμε τα χαρτια την δευτερα το οποιο ακουγεται πολυ λογικο . Ο Κ. Αστραπης ειπε οχι, πρωτα τα χαρτια και μετα τον διαβασω, και εφυγε με το ασπρο αλογο του....
Ακομα ενα δειγμα της αγαπης, συμπονιας, κατανοησης, και οτι αλλο συνεπαγεται με τους "ανθρωπους του Θεου"