Η ορολογια του πεσιματος

Μπιστο = "και οπως θα περνω της στροφες" Το πιο ασχημο πεσιμο, ο αναβατης σκαει σαν καρπουζι στην ασφαλτο-χωμα-οπουδηποτε, λες και η σελα ειχε το eject system του ΚΙΤ. Στην ουσια εκει που σκαει ο αναβατης, εκει μενει.
Σαβουρντα = ειναι η μορφη εκεινη που το εχεις καταλαβει απο πολυ νωρις και απλα περιμενεις να συμβει, εσυ αφηνεις τον εαυτο σου ελευθερο και δινεις στην φυση το δικαιωμα να χρησιμοποιησει τους νομους της.
Στουκος = και εκει που ειναι ολα ωραια και κοιτας την ασφαλτο, ξαφνου βλεπεις τα πουλακια, δεντρα, περαστικους. Ειναι η στιγμη που καρφωθηκες και ή σε καρφωσαν, προφανως δεν το περιμενεις και εφαρμοζεις με επιτυχια τους νομους της πλαγιας βολης και βαλιστικης
Ξεφορτωμα = Ισχυει περισσοτερο για τον συνοδηγο, που ο οδηγος θελοντας να κανει μια μανουβρα, ξεχναει οτι εχει συνοδηγο, και τον παραταει χωρις την συγκαταθεση του.
Φετα = Ισως η πιο διασημη, ο αναβατης εχει ηδη χασει τον ελεγχο, και σερνεται στην ασφαλτο με μικρη ταχυτητα, εικαζετε οτι ειναι η πιο ανωδυνη και διασκεδαστικη.

Γιατι τα λεω αυτα? Βρε κατι ξερω!