Παρων λοιπον μετα απο αρκετο καιρο απουσιας μου στην εξωτικη Αργεντινη. Ειμουν απο τους λιγους τυχερους που κληρωσε ο Αντ1 για τα γυρισματα του Wipeout. Ολα κουτρα θα επρεπε να ειναι το μοτο αλλα το "αισθανομαι" ειναι εκεινο που θα χρησιμοποιησουμε. Τα αισθανθηκαμε ολα, το Jet lag, φτασαμε εκει περα και κοιμηθηκαμε με της κοτες, κοιτουσαμε αριστερα και δεξια να συνηθισουμε την ωρα, και το κλιμα, που εκει ειναι καλοκαιρι.Το φαι, που γουρουνιαζαμε καθε μερα, και τα βραδυνα ειχαμε ενα μπουφε απο εδω μεχρι τον Θεο, καθενας μας επαιρνε 45 πιατα και τα κοιτουσε να δει αν οντως ειναι αληθινα, ( κατοχικο συνδρομο ) ποσοτητες στρατου ( ευτυχως οχι στην ποιοτητα ). Της βουτες, χτυπηματα, της σαβουρντες, τα σουπερ πεσιματα, την λασπη ( αυτην και αν δεν την αισθανθηκαμε ) που ακομη μας πονανε, ωμοι, χερια, κολοι, κεφαλια, απο τα σουπερ πεσιματα, κατι βεβαια που δεν το μετανιωνω γιατι ειναι κατι που θα το εκανα, και θα το ξανακανα, και θα το ξανακανα
Ειμασταν καταπληκτικο team, με τα παιδια δεθηκαμε τοσο πολυ, που ειναι κατι που με εκανε τρομερη εντυπωση, και η παραγωγη εκανε τα αδυνατα δυνατα να γινουμε ακομη ποιο σουργελα απο οτι ειμασταν, γιατι πολυ απλα ειμασταν ενας και ενας ( και εγω που νομιζα οτι ειμαι ο μοναδικος καμμενος )
Αν και δεν μπορω να πω πολλα (σχεδον τιποτα ) λογω του συμφωνιτικου που με βαλαν και υπεγραψα, και ειναι κριμα, τοοοοσο κριμα για το τι περασαμε εκει, αλλα μπορω να πω οτι θα δειτε την πτωση της αρκουδας, και την λασπη του γουρουνιου, και τα ποιο κυριλε πεσιματα που εχετε δει ποτε.
Τα υπολοιπα επι της μικρης οθονης σχετικα συντομα
