Flash...back

Η χρονιά των Αιγόκερων ήταν φέτος, και συμφώνα με τον καζαμία όλων των εποχών που έκδωσε ο μέγας αστρολόγος, αοριστολόγος, παπαρολογος, Χορταρεας. Και σαν αιγοκερατας, ήταν η χρονιά μου. Καταπληκτική χρονιά, όλα μου πήγαν ρολόι . Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω. Στις αρχές του χρόνου, τρώω σαβουρντα κυριλέ με την μηχανή, σπάσιμο κλείδας και 1 μήνα στο κρεβάτι με το ύφος και την μεγαλοπρέπεια του Ρομποκοπ σε κάθε μου κίνηση. Φεύγω από την δουλεία για κάτι καλύτερο, που αποδεικνύετε μετά άνθρακες ο θησαυρός, άνεργος λοιπόν ο Ποκοπικος και χρέη να τρέχουν. Με παραταει η γκομενα, (όχι ότι είχα, αλλά μ αρέσει να το λέω ) φεύγω εξωτερικό για καλυτέρα, που και εκεί φάγαμε πόρτα, γιατί όχι μόνο δεν μας έκατσε, αλλά και τα μέσα που είχαμε αποφάσισαν να μεταναστεύσουν και αυτά!! Πήγα διακοπές με της φίλες μου, με την ελπίδα ότι θα μου κάτσει καμία, αλλά βρέθηκα να κάνω τον διαιτητή ανάμεσα στην «Ιλσα σκύλα των SS» και στην «Αγία πειραγμένη Τερέζα». Σιχάθηκα την απραξία, και τους τελευταίους μήνες έχω ανεβάσει τορρεντ με το το βιογραφικό μου, και από τότε μου παίρνουν τηλέφωνο από κατι εταιρίες, που προσφέρουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες, ελπίζοντας ότι θα προσλάβουν άτομα κάνοντας φανταστική εισαγωγή, σαν ταινία του Χόλυγουντ.

Κοιτώ το οικογενειακό μου άλμπουμ μήπως και οι γονείς μου είπαν ψέματα για το ποιος είναι ο νονός μου, εχω σιγουρες υποψιες ότι καποιος ψηλος κυριος με τικ στον ωμο εχει βαλει το γκαντεμικο χερι πανω μου….