-Ναι ενταξει, ειπα εγω και κλεινω το τηλεφωνο
Μολις εκλέισα ραντεβου με το Κατερινακι, ενα ωραιο πλασματακι που καποτε ειχαμε σχεση και ειπαμε να ξαναβρεθουμε ετσι να δουμε ο ενας τον αλλον. Ειχα ενα αγχος, να την ξαναδω, σαν απο εκεινα τα παιδαρελια που βγαινουν πρωτη φορα ραντεβου.
Δεν αργησε, και εμφανιστηκε μπροστα μου, δροσερη, και με το χαμογελο που απορεις αν ο πινακας που βλεπεις ειναι ζωντανος η οχι. Μιλησαμε για πολλα, για το παρελθον, που εκεινο το διαστημα εκοψε η σχεση απο μια βλακεια και των δυο, ο ενας ηθελε να ξεκοψει αλλα δεν το ελεγε, ο αλλος το εμαθε με το χειροτερο τροπο, και να σου δημιουργηθηκε η παρεξηγηση. Με της ωραιες κουβεντες ολα λυνονται οπως λενε και οι goin through, και σε αυτο το κλιμα συνεχιζε η συζητηση
Δεν σταματησαμε εκει συνεχισαμε να βγαινουμε και ολοενα πλησιαζαμε της στιγμες εκεινες που ταξιδευαμε και ονειροπολουσαμε, με τετοιο τροπο που νομιζαμε οτι δεν ειχαμε κοψει την σχεση, αλλα απλα ειχαμε μια παυση.
Καθε μερα βρισκομασταν και υπηρχαν φορες που την εβγαλα απο την δυσκολη θεση, οταν πηγε σε ενα παρτυ και εγω σαν απομηχανης θεος την εσωσα απο κατι "καταστασεις"
Εκεινη την μερα με χιλιοευχαριστησε και μου υποσχεθηκε χαρη, για το καλο που την εκανα, αλλα εγω δεν εδωσα σημασια γιατι ειναι κατι που θα εκανα για οποιοδηποτε φιλο μου ποσο μαλλον για μια κοπελα που ειμαι μαζι. Την καλυνυχτησα...
Την επομενη δεν μιλησαμε ειχα νυχτερινη βαρδια στο ξενοδοχειο, οποτε το πρωι με πηρε ο Μορφεας στην αγκαλια του, αργα το απογεμα επειχηρω να την τηλεφωνησω.... χωρις επιτυχια.
Δινω χρονο και ξαναεπειχειρω, χωρις αποτελεσμα. Βρε απο δω βρε απο εκει πουθενα το Κατερινακι, και δεν το συνηθιζει.
Μηπως επαθε τιποτα; Σπιτι την αφησα, που μπορει να ειναι;
Την επομενη προσπαθω ξανα, αλλα το ακυρο το ειχαμε σιγουρο.
Πηγαινωντας για την δουλεια, συναντω την κολλητη της, οπου και την ρωταω που ειναι η Κατερινα. Η κολλητη της λες και μαθαινε τωρα τα φωνηεντα απαντουσε μονολεκτικα...Α...Ε...Ου...Ι....
-Μηπως επαθε τιποτα; ανυσηχω!!
-Παρτην τηλεφωνο
-Ναι αυτο κανω δυο μερες τωρα αλλα τιποτα
-Ε!!! Παρτην τηλεφωνο
(Νταααα!!!! το ειπαμε αυτο πες κατι αλλο)
-Εσυ μιλησες μαζι της;
-παρτην τηλεφωνο ( βρε τι πρωτοτυπη απαντηση ειναι αυτη!!)
Δεν περναει ωρα και δωστου εγω. Τιποτα, Νada, Νyt !!
Στο λεπτο χτυπαει το κινητο.. το νουμερο της... "Κατερινα"... απαντω, ξεροντας οτι ειναι τουλαχιστον καλα...
"Ελα ρε, μην ξαναενοχλησεις την Κατερινα θα γινουμε κωλος"....
Παγωτο εγω
"οριστεεεε;;;;"
Και δωστουν και παρτον και ξαναδωστου ο τυπος με στολιζει με επιθετα απο το πουθενα λες και ειμασταν μαζι φανταροι και καναμε σκοπια μαζι, λες και μεγαλωσαμε μαζι στην αλανα της γειτονιας, λες και φαγαμε ψωμι και αλατι, και του δινετε το αυθαιρετο δικαιωμα να με στολιζει απο πανω μεχρι κατω με επιθετα που θα ζηλευε καθε νταλικερης
Και παρε αντιπεθεση ο Ποκοπικος με ρυθμους πολυβολου απο το ποιος εισαι εσυ και που κραταει η σκουφια σου, το τι και το πως και το γιατι.
Απο τα επιθετα περασαμε στης απειλες, και ξερω που μενεις, θα σε κανω κιμα (μακαρονια εχουμε αραγε;) θα σε κανω ετσι, θα στειλω το τομαχωκ πυραλο που παρηγγειλα απο το e-bay, θα φερω τους 35 κολλητους μου που ειναι πρωταθλητες στο Καρατε, ζιου ζιτσου καραμητσου, και θα σε κανουν καινουργιο ( update κοινος με λειτουργικο Ma.la.kas 3.5 αυτο ειχανε εκεινη την εποχη)
Next level για το Ποκοπικο απο της ριπες περασαμε στα Napalm, η φωνη μετραπηκε σε αυξηση μικρου ποσοστου της κλιμακας ριχτερ, το τηλεφωνο ηταν περιττο αφου η αγανακτηση ειχε το δικο της βεληνεκες.
Δεν ξερω τι απεγινε, ουτε ακομη ξερω την απαντηση, και πανε χρονια οκτω.
Αλλα κατεληξα στο εξης.
Οτι οι γυναικες λειτουργουν με περισσοτερες στροφες απο τους ανδρες (κατα τον Πεσλακ) αλλα πολυ συχνα παρουσιαζουν το φαινομενο υπερθερμανσης και καψιματος.
Οι περισσοτερες δεν κοιτανε οτι 1+1=2 αλλα το θεωρουν καλυτερο να πουν 1+1=14-87*9/12+47*9-65= 55??? μερικες φορες αυτο που φαινετε ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ!
Εχεις να πεις κατι που σε πειραξε;;; πεσ το, δεν ειναι κακο, ο αλλος δεν περασε την σχολη μαντειας οπως εσυ πιστευεις! και ουτε τον πηραν στην "Μεγαλη των μαγων σχολη!"
Ξερω οτι οι ανδρες ειναι μαλακες, οπως ξερω γιατι μερικες απο εσας εισαστε μονες!
Μερικες φορες το προβλημα ειμαστε εμεις, και οχι οι αλλοι.
Μαυρε Πητ εσυ εισαι η αφορμη που το θυμηθηκα. Καλη συνεχεια να εχεις:)
