PART II

...Η μονη μου ασχολια, παθος, χομπυ, και κατα πολυ ποιο ενδιαφερον απο της πεζες δουλειες μου ηταν ο κινηματογραφος. Τοσο που δεν αργησε να γινει η επομενη δουλεια μου. Οχι σαν σκηνοθετης, αλλα ουτε σαν ηθοποιος, αλλα σε μια ποιο ηπια μορφη της που ειχε αμεση σχεση με αυτο. Βιντεο κλαμπ. Ταινιες, ταινιες, ταινιες απειρες ταινιες, ζουσα μονο και μονο για να εβλεπα ταινιες.Μια απο τις καλυτερες στιγμες της ζωης μου. Πηγαινα σπιτι και το dvd επερνε φωτια. Εκει εμαθα τον ορισμο του «ηλιθιου» που οποιος κοινωνιολογος εκανε μια βαρδια μαζι μου, θα ειχε Master. Phd, Dr. και θεση επικουρου καθηγητη στο Χαβαρντ.Εμεις δεν ειχαμε πελατες, ειχαμε Διποδα με παροπλισμενο εγκεφαλο!! Η ερωτηση που την ακουγες μονο 3214 φορες την ημερα , «Ποτε φερνω το ΗΜΕΡΑΣ;» Αυριο .. απαντουσα με χαμογελο ενω ηθελα πολυ να πω τον αλλο μηνα, και η επομενη που ακολουθουσε παντα «Αν την αργησω θα πληρωσω προστιμο;» θα πληρωσετε καθυστερηση απαντουσα, παλι με χαμογελο, ενω τα εγκεφαλικα κυταρα ετοιμαζονταν να διακτινισουν σε αλλο γαλαξια..Θελω μια ταινια.....(καλα παμε ως εδω)..δεν ξερω τιτλο..(οκ δεν τρεχει τιποτα).....δεν ξερω ηθοποιο...(δεν πειραξει λεω θα ξερει σκηνοθετη)...δεν ξερω σκηνοθετη ....(τι στο διαολο ξερει τοτε)....ξερω λιγο την υποθεση, οπου στην αρχη βρεχει, στην μεση πεθαινει ο πρωταγωνιστης και στο τελος χιονιζει....( να την χτυπησω τωρα ή μετα; !!!). Υπηρχαν ατομα που λιγο πολυ τα εκοβες τι ειναι και αναλογος εκρινες εσυ την κατασταση, περνοντας καποια μετρα. Για παραδειγμα. Ηξερα εναν τυπο ο οποιος δεν ηξερε τι ειχε.’Η θα μου ερχονταν με την τζιπακλα των 4.200 κυβικων ή με την Limited edtion μηχανη, και οσο πλουσιος και αν φαινοταν, αλλο τοσο ματζιρης και γυφτος ηταν. Μου ηρθε μια φορα με ενα dvd το οποιο το ξεχασε κανα μηνα, και γυρναει και μου δινει 70 λεπτα (70 σεντς) Τι ειναι αυτα ρε μαστορα του λεω; και μου λεει .. οτι αυτα εχω μονο δεν εχω λεφτα μαζι μου. Συγκινηθηκα και του τα εδωσα πισω λεγοντας του να τα κρατησει, και να παρει κανα σακακι με αυτα τα λεφτα.Αχ αυτη η μεγαλοψυχια μου.΄Σε αλλους παλι δωρισα και εκανα τα στραβα ματια σε καποιες χρεωσεις, γιατι και καλοι πελατες ηταν, και με ανθρωπινο προσωπο που χαιροσουν να βλεπεις. Οπως ειναι λογικο σε καθε επειχηρηση υπαρχει και ενας Μανατζερ, εμεις ειχαμε την τυχη να εχουμε δυο. Ο ενας απο αυτους, ειναι λογικος, ηξερε να δουλευει μαζι σου, περνουσε ο λογος του, χωρις να σε κανει να νιωθεις ασχημα (της υπερωριες να μετρουσε θα ειμασταν καλυτερα), και το σημαντικοτερο, ειχε την ικανοτητα να μετατρεπει το ποιο αγανακτησμενο πελατη σε παναγιτσα, λες και αυτος ο ανθρωπος μιλουσε στην ψυχη του. Ο αλλος... αστο καλυτερα. Θα του αναγνωρισω μονο την καλημερα και την καλησπερα οταν ερχοταν. Με το μαστιγιο εμπαινε μεσα, και ηταν ικανος να σε κατηγορησει γιατι δεν κερδισε στο στοιχημα. Δεν υπαρχε πελατης που να μην το συμπαθουσε, μαλιστα μερικοι απο αυτους ηξεραν ποτε δουλευε και δεν πατουσαν, αλλοι παλι προτιμησαν να αυτοκτονησουν ! Ετσι και ειχαμε αγανακτησμενο πελατη, μπορει και να τον σκοτωνε στο ξυλο.Ετσι και εχεις διαφορετικη ιδεα ! τελιωσες, σε κοβω να εκανες της υπολοιπες δουλειες ολομοναχος.Με το που τελιωνε η βαρδια ολοι μαζι σε ταβερνα για να πιουμε και να δοξασουμε το Θεο που ειμαστε ακομα ζωντανοι.
Ειχαμε και εκει παρατραγουδα, και με πελατες, και μεταξυ μας. Αλλα μεγαλα, αλλα ακομα μεγαλυτερα. Τα λαθη μετρανε με διαφορετικα σταθμα, και ποτέ με ισους ορους. Δεν εχει σημασια αν εκανες ενα λαθος με συγκεκριμενη βαρυτητα, αν το εκανα εγω δεν θα ζυγισε το ιδιο, και ποτε λιγοτερο. Εκει ειχα ενστασεις αλλα ποτε δεν της πηραν σοβαρα.Με αναγκασαν να παιξω το παιχνιδι με δικους μου ορους ....