"Rafting" ειπα εγω και αμεσως αναφωνησαν ολοι και μειναν με στομα ανοιχτο. Πολλοι δεν ηξεραν τι ειναι αλλα αμεσως εγω τους ειπα οτι δεν ειναι τιποτα, σε μια βαρκουλα θα μπουμε, κουπι που και που θα τραβαμε, μια ηρεμη βολτουλα στο ποταμι, αλλα παρτε και ενα ζευγαρι σωβρακοφαννελλες γιατι θα το χρειαστουμε.
Κατα τις 10,00 φτασαμε στο Βενετικο ποταμο, κοντα στα Γρεβενα, οπου μας εδωσαν τον εξοπλισμο, σωσσιβια, κουπια, στολη, και ολα τα σχετικα για να λεγεσαι ¨βατραχανθρωπος", μπουκαλες δεν μας εδωσαν και σε αυτο το σημειο η Κουμουνοβα στεναχωρεθηκε πολυ, σαν ανθρωπος τον καταδυσεων που ειναι! Της ειπαμε οτι θα κανουμε καταβαση το ποταμι, και oxi την ανακαλυψη του ναυαγιου της Ελλης
Χρειαστηκαν 2 βαρκες, η μια απαρτιζονταν απο τα σουργελα, Ποκοπικος, Ψηλη ψηλη, Κουμουνοβα, και η Μαχημη Εmmi.
Ενω στην αλλη ηταν οι "Ινδιανοι" με την Κοντη κοντη, Μαρια η γαλανοματα, Γιαννης ο γελαδερος, Ειρηνη η χαρουμενη.
Ο Αρχηγος μας ο Γιαννης μας εδινε το παραγγελμα σε καθε του προσταγμα εμεις κωπηλατουσαμε, Μπροστα ελεγε αυτος, Μπροστα εμεις, Πισω ελεγε Πισω εμεις. Δεξια μπροστα Αριστερα πισω ελεγε αυτος, οτι να ναι εμεις. Ειχαμε ενα Ποκοπικο που δεν ξερει το αριστερα και ποιο το δεξια, μια Ψηλη που εκανε κουπι λες και ανακατευει σουπα, μια κουμουνοβα που χτυπουσε τους βραχους μηπως φυγουν απο την θεση τους, και μια Emmi να τραβαγε κουπι λες και ειναι στην Γαλερα.....Δεν αργησαμε να στουκαρουμε σε βραχο και η βαρκα να παιρνει νερα....
"Εγκαταλειψε το σκαφος" μου ειπε ο Γιαννης, "ναι, αλλα που;" ειπα εγω, αφου δεξια νερα, αριστερα βραχια, πισω ρεμα, μπροστα η αλλη ομαδα.... α ναι μπροστα... και πως θα παω μπροστα;..."Πηδα" μου ειπε... και πηδηξα με δισταγμο.
Πως ειναι οι Φωκιες που της ξερνανε οι θαλασσες; καπως ετσι και εγω πεταχτηκα στην αλλη βαρκα.
Με τα πολλα ξεκολλησαμε και εγω επεστρεψα στο πληρωμα, και αφου μαθαμε το δεξια και το αριστερα συνεχισαμε την καταβαση. Δεν αργησαμε πολυ και ειμασταν μαρτυρες ενος σπανιου πουλιου που κατοικουσε στην περιοχη.Ciconia nigra η αλλιως Μαυρος Πελαργος
το οποιο ειχε φωλια ψηλα σε αποκρυμνο βραχο, και 3 μικρα πορτοκαλι κεφαλακια ξεπροβαλαν απο την φωλια, ενω μαμα και μπαμπας πετουσαν ψηλα! Απο το χαζεμα δεν λογαριασαμε την στροφη, που πηγαιναμε ευθεια προς τα δεντρα, μια δευτερη στουκα ηταν καθ οδον, βεβαια ο εμπειρος οδηγος μας καθοδηγησε τοσο καλα που ισα ισα "γλυψαμε" τα δεντρα, και πηραμε και χορτα για το μεσημεριανο μας τραπεζι, καθως το κουπι της Ψηλης, ειχε αρκετο ζαρζαβατικο στην ακρη!!
Δυο ωρες κρατησε το ολο θεαμα, και ολοι μα ολοι λουτσα!. Επομενος σταθμος το Τρικομο, ενα χωριο μεσα στα βουνα, καπου μακρια. Εκει που θα διανυκερευαμε, και αργοτερα θα τρωγαμε.
"Να παρουμε τσιγαρα¨" ακουστηκε μια ιαχη απο την κουμουνοβα. "Ναι" της λεω εγω, "να παρουμε, το επομενο σημειο πολιτισμου απεχει πολυ απο εδω"., θα παρουμε οταν θα βρουμε ιχνη πολιτισμου! Εγω μιλαω, εγω τα ακουω. Το μωρο γκρινιαξε παλι, αλλα με πιο τριριχτη φωνη σαν αποτυχημενη σοπρανο "Ναα Παρουυμε τσιγααρα". Το γεγονος οτι δεν μπορεσε να προνοησει να παρει κανενα πακετο, δεν παιζει, οπως δεν επαιζε να κανει υπομονη, κατι που δεν φημιζεται αλλωστε, Τσιγαρο θελω, τωρα θελω. Μεσ'τα βουνα παμε, τερμα Θεου, αρχη Αλλαχ, και απο περιπτερα.. απειρα!!!...ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!!!