Μετα απο 5 μερες κυριλατης εκπαιδευσης, ηρθε η ωρα να βγω εξω στην κινηση, να αντιμετωπισω τους πελατες και να δω αν μπορω να φερω εις περας μια αποστολη που αρμοζει σαν ενα ταχυμεταφορεα.
Λιγο αποτομα ομως ξεκινησα, τοσο αποτομα που το αγχος μας κυριεψε, με αποτελεσμα η δουλεια να μενει πισω, πολυ πισω θα ελεγα( δικαιολογημενα αφου ηταν η πρωτη μερα που εβγαινα εξω)
Αφηνουμε εξω το γεγονος οτι κοντεψαμε να φαμε την βουτα-σουπα-μπιστο-φετα- και οτι αλλη αργκο λεξη υπαρχει,να τονισει το σουπερ πεσιμο που θα μπορουσα να ειχα παθει, αν δεν ειχα στρωσει το τιμονι την τελευταια στιγμη.
Μερικες δουλειες δεν κανουν για ολους, Βαζω την ψυχικη και σωματικη υγεια πανω απο ολα, Safety first!
1 σχόλιο:
Καρδούλα μου,
τόσο άγχος δε χρεάζεται
δεν κάνεις εγχειρήσεις ανοιχτής καδριάς.
η ψυχική σου υγεία φυσικά και είναι ποιο σημαντική από ο,τιδήποτε άλλο. Μήπως όμως την αφήνεις να κλωνίζεται ποιο εύκολα από ότι πρέπει?
η ζωή έχει δυκολίες μεγάλες και σημαντικές..... και τότε θα χρειαστεί πολύ μεγάλη ψυχική υγεία
σε φιλώ
Δημοσίευση σχολίου