Ισως ειμαι ατακτο παιδι, ακομη στα γεραματα, αν κανουμε μια αναδρομη στο παρελθον θα βρουμε αρκετα στοιχεια που βεβαιωνουν το γεγονος, και αλλα μεν που το ανατρεπουν/γελοιοποιουν.
Να πω οτι μικρος εβαψα το αμαξι του πατερα μου με πισσα; ... στην επομενη σκηνη βλεπουμε ενα πατερα να κυνηγαει τον γιο του με το πινελο!!
Σχολειο σαν πηγα και κανενα παιδακι δεν μ επαιζε, εγω τους προσφερα σοκοφρετες για να με παιζουν, αλλα παλι κανενα παιδακι δεν με επαιζε. Το αγαπημενο που παιχνιδι το κρυφτο (ακομη και τωρα) και τα παιδακια ετοιμαζονταν να παιξουν, χωθηκα και εγω, και εκει που ετοιμαζομασταν αν παιξουμε, πεταγεται το σκασμενο η κλαιρη ( απο το καλλιοπη μην χεσω) και ειπε στον Μακη ( τον και καλα αρχηγο μας τοτε) οτι δεν θελει να παιξω. Ετσι και εγινε λοιπον δεν επαιξα, αλλα καθησα σε μια γωνια και απορουσα. Αλλα δεν το αφησα ετσι, η εκδικητικη μου φυση φωναξε παρον και με την σειρα μου οταν η Κλαιρη ετρεχε να κρυφτει τοτε εγω την βαζω μια τρικλοποδια και τρωει μια σαβουρντα ολη δικια της. Η πρωτη γυναικα τερματοφυλακας, γιατι διανυσε ενα ολοκληρο τερμα .."πλονζον". Εκει δεν εφαγα ξυλο γιατι οταν το εμαθε ο Μακης, απλα συνεχισε το παιχνιδι, με εμενα φυσικα στην απεξω!
Πολυ μετα οταν πηρα το πρωτο μου ηλ. παιχνιδι, οταν το εσπασα και το φυτεψα στον κηπο, ετσι ωστε να φυτρωσουν και αλλα, και να τα πουλησω τα υπολοιπα. Μεγαλη ιδεα, μικρες αντιληψεις. Προλαβα το πρωτο σκελος, το δευτερο μας προλαβε η Gestapo (μαμα) και εστειλε την ιδεα μου στον αδη, και εμαθα τα πρωτα βηματα καποερα αποφευγωντας της ιπταμενες παντοφλες...
Με τον danny the dog ειμαστε κολλητοι και αυτο χαρη σε ενα μπισκοτο. Λυκειο τωρα, και μου ζηταει μπισκοτο, το τρωει μισο και το πεταει, μου ξαναζηταει, δεν του το δινω και αντα αυτου του δινω μπουκετο στην μυτη. Μαυρα ματια εγω, ανοιχτη μυτη αυτος. Την επομενη μερα γελουσαμε και συνεχιζουμε να γελαμε.
....
Μεχρι ηρθε η διαγνωση, και η αναγκη να παιρνω το ADDERALL XR. Ας ελπισω, οχι για πολυ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου