Ειναι παραξενο μερικες φορες, η φυση του ανθρωπου, το πως σκεφτεται υποσυνειδητα, και αλλα λεει συνειδητα!
Σε μερικες περιπτωσεις δινεσαι ολοκληρος, και υποσυνειδητα περιμενεις κατι, συνειδητα ομως δεν το ζητας.
Και οταν ερχεται η ωρα να πληρωθεις ηθικα, να νιωσεις κατι ρε αδελφε, ξαφνου τα φερνουν ετσι τα πραγματα και δεν παιρνεις τιποτα. Τζαμπα καει η λαμπα, τζαμπα σε θυμαμαι! Αντιλαμβανεσαι οτι τζαμπα εδωσες, και δεν πηρες τιποτα, ενω θα επρεπε, και καποιος αλλος/η γευεται τους κοπους σου. Δεν μπορεις να κανεις τιποτα, ο κυβος εριφθη!
Το συνηδειτο γινεται υποσυνηδειτο, και τουμπαλιν, ο ψυχικος κοσμος καταρεει ( για ακομα μια φορα ) με επακολουθο την αρνηση και σε μερικες στιγμες τα ανευ προηγουμενου ξεσπασματα, καθε μορφης.
Μηπως έκανα λαθος; παντα θα κανω λαθος; Ως ποτε!Αντε μαζεψε τα κομματια και ξανα απο την αρχη!
Η Ζωη δεν ειναι δικαια, ηταν ποτε;
2 σχόλια:
τι έγινε καρδούλα μου?
ποιος σε απαγοήτευσε, να πάω να τον δείρω?
αυτό που θα ήθελα παντως να σε συμβουλεύσω είναι να διαβάζεις τα σημάδια, και αν ο άλλος δεν είναι πρόθυμος να σου δώσει να το αντιλαμβάνεσαι εγκαίρως και να μη περιμένεις τίποτα.
επίσης, πρέπει να ξέρεις να λες όχι, και να μη σε έχει κανείς για δεδομένο. πρέπει να σου λέει ευχαριστώ και να το εννοεί όταν παίρνει κάτι από εσένα.
μη βγάζεις το βρακί που φοράς να το δώσεις. δώσε μόνο το δεύτερο βρακί σου. όλοι σου το λένε. όλοι σου χτυπάνε καμπανάκια. μήπως είναι καιρός να τα ακούσεις?
μήπως πρέπει να πάψεις να ποντάρεις χρήμα σε καμένα χαρτιά? λέω μήπως.....
και το άλλο που θέλω να σου πω, ή μάλλον το ίδιο με άλλα λόγια, μήπως πρέπει επιτέλους να ανοίξεις τα μάτια σου και να αρχίσεις να δίνεις σε αυτούς που σου δίνουν, και όχι σε αυτούς που για σένα δεν κουνάνε ούτε το δαχτυλάκι σου?
μήπως να κάνεις μια αναφορά καταγραφή σε στιγμές και ανθρώπους?
λέμε τώρα.....
Δημοσίευση σχολίου